Хавар надад юу юунаас илүү гунигтай санагдах юм. Нэвсийтэл дарсан цасан дундуур ганцаараа алхахдаа хүртэл би ийм сонин ганцаардал, гутралыг мэдэрдэггүй. жил бүрийн хавар амьдралд юу ч тохиолдсон байсан яагаад ч юм учиргүй гуниглан, заримдаа шалтгаангүйгээр уйлмаар мэдрэмж төрдөг. аливаа бүхэн сэргэн ургаж байхад би улам л хатан дотогшоо орчих юм. зун хурдан болоосой.
Сэтгэгдэл:
Сэтгэгдэл бичих